|
|
10. Biegunowa prędkości
Lecąca paralotnia ma bardzo niewielki zakres prędkości w porównaniu do szybowca czy lotni. Niemniej znajomość zagadnień sterownia prędkością jest podstawową umiejętnością pilota paralotni i warunkuje bezpieczeństwo i osiągi w locie.
Własności aerodynamiczne paralotni obrazuje jego biegunowa, czyli krzywa zależności opadania [W] i prędkości [V]. Biegunową prędkości paralotni wyznaczyć można, w najprostszy sposób, poprzez notowanie wartości opadania i prędkości podczas stopniowego zaciągania sterówek. Warunkiem otrzymania rzeczywistych wyników jest wykonywanie pomiarów w locie w spokojnym powietrzu (bez prądów wstępujących i zstępujących). Na podstawie tych pomiarów wykreślamy biegunową prędkości paralotni.
Na każdej biegunowej można określić następujące charakterystyczne punkty:
- Vmin - prędkość minimalna paralotni i odpowiadająca jej Wvmin - prędkość opadania
- Vek - prędkość ekonomiczna lotu i odpowiadająca jej
- Wmin - najmniejsza prędkość opadania
- Vopt - prędkość optymalna odpowiadająca najmniejszemu kątowi toru lotu i największej doskonałości paralotni (czyli prędkości, przy której paralotnia uzyska największy zasięg w locie ślizgowym)
- Vmax - prędkość maksymalna
 |
| Rys. 20 |
Na rysunku 20 punktowi A odpowiada najmniejsza prędkość, z jaką paralotnia może się poruszać. Poniżej wartości Vmin następuje przeciągnięcie. Większość wariometrów wyposażona jest w ostrzeżenie przed przeciągnięciem. Gdy posiadamy sondę do pomiaru prędkości, możemy ustawić funkcję powiadamiania o zbliżaniu się do prędkości minimalnej.
Prowadząc poziomą styczną do krzywej otrzymujemy punkt B, w którym paralotnia posiada najmniejsze opadanie. Odpowiadająca mu prędkość zwana jest prędkością ekonomiczną. Aby uzyskać najmniejsze opadanie, paralotnia powinna być lekko zaciągnięta. Najczęściej latać będziemy z tą prędkością, gdy zależy nam na jak najmniejszym opadaniu (na żaglu, w kominie) i nie jest nam potrzebna duża prędkość.
Wykreślając styczną z początku układy współżędnych do krzywej otrzymujemy punkt (w tym przypadku) C, który odpowiada prędkości optymalnej. Jest to prędkość, w której paralotnia uzyska największy zasięg. Opadanie w tym przypadku jest trochę większe niż przy prędkości ekonomicznej, ale prędkość postępowa jest za to znacznie większa. Dzięki temu zwiększa się zasięg paralotni. Z tego właśnie powodu prędkość optymalna używana jest w przypadku, gdy zależy nam na dolocie do punktu. Najczęściej prędkość optymalną uzyskuje skrzydło całkowicie odpuszczone w locie.
W skrajnych przypadkach prędkość postępowa paralotni względem ziemi może być tak mała, że zajdzie potrzeba znacznego przyspieszenia paralotni. W sytuacji, kiedy nasze skrzydło nie przebija się do przodu, lub kiedy dokonujemy przeskoków między kominami, musimy przyspieszyć skrzydło ponad prędkość optymalną. Daje nam taką możliwość użycie przyspieszacza (speed systemu). Duże opadanie nie jest wtedy tak ważne, najważniejsze jest uzyskanie wysokiej prędkości. Prędkość paralotni wzrośnie jednak do wartości Vmax na biegunowej (punkt D).
|  |
główna
