|
|
1. Siły napędowe
Jeżeli chcemy, aby paralotnia wystartowała, musimy jej nadać pewną prędkość początkową (np. rozpędzając się na stoku). Gdyby nie było przyciągania ziemskiego skrzydło leciałoby poziomo. Niestety przyciąganie ziemskie powoduje, że opada ono w dół. Kiedy wiatru nie ma lub wieje w kierunku poziomym, paralotnia poruszać się będzie po drodze pochylonej ukośnie do powierzchni ziemi (rys. 1). Ruch postępowy generuje na powierzchni skrzydła siłę nośną, która odpowiedzialna jest za to, że nie opadamy w locie jak "kamień". Paralotnia opadać będzie tym wolniej, im lepsze posiada skrzydło.
Energia potrzebna do poruszania się skrzydła w poziomie nie bierze się jednak znikąd. Dostarczymy ją paralotni wnosząc ją na naszych plecach na stok. Ten rodzaj energii zwany jest energią potencjalną. Można powiedzieć, że paralotnia zamienia energię potencjalną w kinetyczną. Czyli taką, którą posiada będąc w ruchu.
 |
| Rys.1 |
|  |
główna
