|
|
5. Rodzaje profili aerodynamicznych
Profilem nazywamy kształt, jaki otrzymamy po przekrojeniu w poprzek przedmiotu. Profil aerodynamiczny charakteryzuje się tym, że daje udźwig bardzo duży, zaś opór w stosunku do niego, bardzo mały (rys.8).
 |
| Rys. 8 |
Dwa ostatnie profile nie wytwarzają siły nośnej przy zerowym kącie natarcia (patrz rys.11). Droga powietrza opływającego górną i dolną powierzchnię tych profili jest taka sama. Aby wytworzyć na nich siłę nośną, należy ustawić je pod kątem do napływających strug.
W paralotniarstwie używany jest profil dwuwypukły niesymetryczny. Wynika to z faktu użycia tkaniny do produkcji skrzydła. Z tkaniny nie da się wytworzyć profilu płasko wypukłego. Dolna powierzchnia zawsze się wybrzuszy zmieniając jego obrys.
Skrzydło paralotni uzyska kształt profilu aerodynamicznego, gdy zostanie wypełnione powietrzem. Służą do tego wloty znajdujące się na krawędzi natarcia, przez które dostaje się powietrze. Po wypełnieniu się skrzydła, ciśnienie wewnątrz niego powoduje jakby uzupełnienie brakującego fragmentu pokrycia (na wlotach) - tworzy się jego fałszywy obrys. Dzięki temu opływ powietrza podczas lotu nie jest zakłócony (rys.9).
 |
| Rys. 9 |
Siła nośna powstaje, gdy powietrze opływa profil w sposób niezakłócony. Wyróżniamy dwa rodzaje przepływu:
- laminarna warstwa przyścienna - gdy przepływ jest uporządkowany, tzn. wszystkie cząsteczki powietrza biegną równolegle do siebie oraz do opływanej ścianki. Przepływ ten nazywamy laminarnym, zaś warstwę przyścienną - warstwą laminarną.
- burzliwa warstwa przyścienna - od przebycia pewnej drogi, której długość zależy od stopnia szorstkości ścianki, przepływ przestaje być równoległy do opływanej powierzchni i cząsteczki powietrza płyną początkowo po torach coraz bardziej pofalowanych, a później mieszają się między sobą na skutek zawirowań. Zafalowania te są bardzo podobne do zafalowań powierzchni wody przez wiatr. Taki przepływ nazywamy przepływem turbulentnym albo burzliwym.
 |
| Rys. 10 |
|  |
główna
