|
|
8. Równowaga sił
Pojawienie się w układzie siły, pociąga za sobą występowanie drugiej, która będzie się starała ją zrównoważyć. Tak samo paralotnia poruszająca się do przodu generuje siłę oporu o tym samym kierunku, lecz przeciwnym zwrocie. Układ tych dwóch sił będzie dążył do równowagi (I prawo dynamiki Newtona). Prędkość poruszającej się paralotni będzie stała (nie będzie ona rosła ani malała). Ta sama zasada dotyczy składowych siły nośnej, które są równoważone przez składowe ciężaru.
W wypadku, gdy jedna ze składowych wzrośnie, inne ja zrównoważą. Kiedy prędkość paralotni w locie wzrośnie (np. z powodu odpuszczenia linek sterowniczych), zrównoważą ją po pewnym czasie siły oporu. W początkowej fazie paralotnia poruszać się będzie ruchem jednostajnie przyspieszonym. Po ustaleniu się równowagi, ponownie poruszać się będzie ruchem jednostajnym, lecz już z wyższą prędkością.
Dążenie przez układy sił do równowagi (paralotnię można sprowadzić do układu sił) spowodowane jest tym, że wzrost jednego parametru pociąga za sobą proporcjonalny wzrost parametru stojącego do niego w opozycji (np. dwukrotny wzrost prędkości skutkuje wzrostem oporu kształtu czterokrotnie) (rys. 17).
 |
| Rys. 17 |
Pz- siła nośna
Px- siła oporu
R- wypadkowa siła aerodynamiczna
Qcosv- siła ciężkości
Q- wypadkowa siła ciężkości
V- prędkość
W- opadanie
v- kąt lotu ślizgowego
Na paralotnie działają siły: nośna Pz , opór Px , i ciężar Q o kierunkach pokazanych na rys. 17 (siły Pz , Px dają wypadkową siłę R, która równoważy ciężar).
|  |
główna
