strona główna paralotnie.org główna
teoriaAerodynamika
Loty żaglowe
Klasy bezpieczeństwa w/g AFNOR
Uwaga Klapa! cz. I
Uwaga Klapa! cz. II
Klasy bezpieczeństwa w/g AFNOR


W Europie najpopularniejszymi organizacjami atestującymi sprzęt paralotniowy i lotniowy są niemiecki DHV (Deutscher Hangegleiter Verband) oraz francuski AFNOR. W ramach tych organizacji dopracowano się metod atestowania aparatów latających, zarówno pod względem przenoszonych przez sprzęt obciążeń, jak i zachowania w sytuacjach niebezpiecznych.
Nadawany paralotni stopień bezpieczeństwa związany jest z jej kwalifikacją do określonej pod względem bezpieczeństwa użytkowania grupy:
  • paralotnie szkolno-rekreacyjne (STANDARD);
  • rekreacyjno-sportowe (PERFORMANCE);
  • wyczynowe (COMPETITION)
  • dwumiejscowe (TANDEM).

Podział paralotni na klasy bezpieczeństwa wg AFNOR:

Klasa Opis
(charakterystyka testowanego skrzydła)
Pilot
(wymogi i umiejętności pilota)
STANDARD Paralotnia powinna być bardzo stabilna i odporna na podwinięcia i zakłócenia normalnego lotu. Skrzydło powinno szybko wychodzić z niekontrolowanych stanów lotu bez reakcji pilota. Sterowanie powinno być łatwe i możliwe do przewidzenia. Dla niedoświadczonych pilotów oraz pilotów szukających spokojnych i relaksujących lotów.
PERFORMANCE Paralotnia powinna być stabilna, z dobrą odpornością na podwinięcia i zakłócenia lotu. Powinna wychodzić sama z zakłóceń normalnego lotu, chociaż może to wymagać reakcji i pomocy pilota. Sterowanie powinno być możliwe do przewidzenia. Dla doświadczonych pilotów (25h nalotu), którzy latają regularnie i są zaznajomieni z metodami unikania i wychodzenia z nienormalnych stanów lotu. (Tacy piloci powinni normalnie posiadać narodowe licencje pilota).
COMPETITION Paralotnia musi posiadać trochę stabilności, chociażby w minimalnym stopniu. Skrzydło powinno mieć trochę odporności na podwinięcia i inne zaburzenia lotu nawet w minimalnym zakresie. "Wyjście" z zakłóceń do normalnego lotu powinno być możliwe, chociaż wymagać może niemałego wkładu ze strony wykwalifikowanego pilota i może zabrać więcej czasu. Sterowanie może być wymagające. Dla bardzo doświadczonych (100h nalotu) i zaawansowanych pilotów, którzy latają prawie każdego dnia. Piloci będą potrzebować wysoce odkrywczych umiejętności w unikaniu i wychodzeniu z nienormalnych stanów lotuu.
TANDEM Paralotnia powinna być generalnie stabilna, z dobrą odpornością na podwinięcia i zaburzenia normalnego lotu. Powinna wychodzić szybko z zakłóconego lotu do lotu normalnego, chociaż może to wymagać w niektórych przypadkach reakcji pilota. Sterowanie powinno być łatwe i przewidywalne. Dla doświadczonych pilotów, którzy są przeszkoleni w zakresie lotów z pasażerami.


Przykładowy protokół testu:


FIRMADUDEK
DATA20.06.2000
MODELVOX-27A
RODZAJ UPRZĘŻYA.B.S. SUPAIR
WYSOKOŚĆ PODWIESZENIA42 cm
MASA CAŁKOWITA W LOCIE75 kg
PILOTKNAFF BABETH
KOMISJAROSE A. VAN-INGELGEM A.
KATEGORIASTANDARD CIĘŻAR MINIMALNY
WYPEŁNIENIE I STARTNapełnienie łatwe
LĄDOWANIENic do zasygnalizowania
ZAKRES PRĘDKOŚCIPrzy użyciu sterówek - 13 km/h . Przy użyciu sterówek i speed systemu -23 km/h
STABILNOŚĆ POZIOMAWyjście spontaniczne
PRZECIĄGNIĘCIE ZA POMOCĄ STERÓWEKPowrót do lotu natychmiastowy
"B-STALL" WOLNYPowrót do lotu natychmiastowy
"B-STALL" SZYBKIPowrót do lotu natychmiastowy ze średnim wyprzedzeniem
ZAKRĘTY 360st.Manewrowość efektywna w czasie
GWAŁTOWNE, GŁĘBOKIE ZACIĄGNIĘCIE STERÓWKIPowrót do lotu samoczynny
WING OVERBez zakłóceń stanu lotu
ZAMKNIĘCIE POŁOWY SKRZYDŁASkrzydło otwiera się bardzo szybko
UTRZYMANE ZAMKNIĘCIE POŁOWY SKRZYDŁAPowrót do lotu natychmiastowy w trakcie obrotu o 180st.. Skrzydło wprowadza się bardzo słabo
NEGATYWKAPowrót do lotu spontaniczny
NIESYMETRYCZNE PRZECIĽGNIĘCIEPowrót do lotu natychmiastowy
FRONT-STALLWypełnienie części centralnej po dwóch sekundach, a następnie końców skrzydła
SPIRALAPowrót do lotu natychmiastowy
tłumaczenie: Anna Wiśniewska
Realizacja weblemon.org   Copyright © 2001-2023    Paralotnie Nauka Latania góra